YALNIZ

birden bire bir cukura takılır düşersiniz
elinde bir kazmayla en yakınınız dikilir karsınıza
kahkahalarla
gözlerinde ki ışıltıyla.
caresiz kalkar iter bir kenara devam edersiniz
kimse
hiç kimse dindiremez o acıyı
en yakınınızın ihaneti
onun keşmekeşliği
sizi kanatmıstır
durduramazsınız
hayat damarlarınızdan birini vurmustur

günlerce ağlar
anılara gömülür titrer
onu hatırlar
vazgecersiniz her seyden
herkesden....

kamcı olur size
akıllanmanızı saglar
artık kimseye güvenmez
dost gözüyle bakmazsınız
herkes bir cıkar peşinde
herkes uckurunu elinde...

vazgecer yalnız yürürsünüz artık bile bile. kısa da olsa gercek bir tebessümle...