Veda

Ne kadar boş şu hayat… yaşıyoruz da neye yaşıyoruz neyi yaşıyoruz niye yaşıyoruz… amacımız yok ki.. boşu boşuna geçiyor günler adı “yaşamak” olmuş bu saçmalığın..
Tek yaşadığım acı aslında..
Her gün ağlamak.. bumu yaşamak..
Bunlarsa eğer evet ben yaşıyorum.. niçin olduğunu bilmesem de yaşıyorum..
Yaşamakla nefes almak o kadar farklı terimler ki aslında..
Ben yaşamıyorum.. nefes alıyorum..
O mutlu ışıklar uzakta ki evlerin içinde ki aileler.. sahilde ki sevgililer.. gülüşen kızlı erkekli arkadaş grupları.. işte onlar yaşıyor..onlar nefessiz bile yaşayabiliyor.. içlerinde ki çevrelerinde ki sevgiyle..
Bu kadar kötü mü diyorum içimden..
Bilmem bu kadar batakta mıyım?
Aslında ne var ki benim sorunum olabilecek..
Arkadaş mı diyorum asıl sorun.. evet arkadaşlar onlar sebep oldu içime gömülmeme.. kendimi öldürmeme onlar sebep oldu…
Aşk mı diyorum? Yok ne alakası var olmayan o duygu beni öldüremez.. sadece özendirir.. sevilme ihtiyacımı hatırlatır sadece..
Körelmiş duygularım sonuna kadar içime batarken çevreme kuşkuyla şüpheyle anlamsız gözlerle bakarken nasıl mutlu olabilirim ki ben… ?
Tek şey diyorum tanıdıklarıma içimden... çek git buradan çek git kurtul benden… daha vakit varken hepsi kurtulsun benden… benim bile bulamadığım benden…
Kurtulmuyorlar ama ne var ki bende? Hep yakınımdalar işte o dostluk kavramını kuruyorlar önce… en gizli silahlarını örümceğin ağı o işte… !
Sonra beni çekiyorlar o ağa.. yani kendilerine.. usul usul onların yemi olmak için gidiyorum farkında olmadan…
Bir iki direniş yaşıyorum ağda…
Sonra?
İşte sonrası ölüm oluyor…
Bir kez daha ölüm.. sade nefes alarak ölmek en acısı aslında..
Bunlardan sonra yıkılır güven duygusu sevgi inancı… benim ki de yıkıldı artık tuzla buz oldu dağıldı içimde…
Külleri dönüyor, fırtınalar yaratıyor kalbimde…
Ama yine de artık yoklar..
Yeni örümcekler sarıyor etrafımı gene o tuzaklardayım ölümü bekliyorum artık korkusuz belki de… ya da en büyük korkular var içimde…
Son olarak ne diyebilirim ki insanlara…
Neden yazıyorum bilmiyorum bile..
Veda mı bu?
Kendime size veda mı ediyorum… ?
Vedaysa eğer arkamdan üzülmeyin…
Arkamdan ağlamayın hak edecek hiçbir şey yapmadım…
Benden çaldıklarınız da sizin olsun…
Kalbim kalsın sizde… düşüncelerim… gülüşlerim… mutluluklarım…
Beni acılarımla göz yaşlarımla hüzünlerimle yakın…
Küllerimi savurun denize…