Gidiyorum!

belki bu son görüşün
belki bu son gülüşün

sonlar sardı işte dört bir yanımı.
biriktirdiğimin katlarca fazlası
sonucları.
bu kadar basitmiş işte
sonuna yaklastıkca
bir yanlızlık ve acı...

sahte gülücükler bile salamamak artık ortalıga
sonuncusunu bile hatırlayamamak
gercek bir kahkahanın
bu kadar acı ve sert olmamalıydı
ama oldu
artık dayanmak
ve riayet etmek zorundayım herseye
bunu bana ben hazırladım ve kabul ediyorum
hala üstüne üstüne yürüyorum hayatın
bilemezdim
ama istediğim buymus demek ki
yakında gidiyorum ve son bulmayacak bu ızdırap biliyorum
kimse ama kimse dindiremeyecek bunu
neyse ki hayat devam edecek
biliyorum
ne yaparsam yapayım
kurtulamayacagım tek sey bu
olsun ziyanı yok
alıstım
hayat denen bu oyuna
bir son ve belki de yeni bir baslangıc olacak her sey
gidip dönmeyecegim artık buralara
cok özlesemde dönmeyecegim
bazen belki bir telefon
bazen eskimiş kagıtlara yazılmıs birkac güzel anı
herkes gibi bende kacıyorum
kimse gibi somut degil belki ama
cok saglam nedenlerim var kendime göre biliyorum
biliyorum
yasıyorum
görüyorum ki
gidiyorum!
yakında...